Cumartesi, Temmuz 22, 2017

Buz Dağının Fotoğrafı-Soluk Kare

Soluk Kare

Her gitmelerin bir şeyler kopardı içimden,

Kopa kopa kalmadı hiçbiri de;
Oyuğa döndüm,
Sayende.



Anlamış oldum,
Senin de koptuğunu
Ve
Koptum ben de, nihayetinde,
Terk eyledim oyuğu.

Hissetmiyorum
Öpüşleri,
Kucaklayışları,
Sıcaklıkları;
Kalan tek hatıram
Buz dağı.


Hatırlar mısın sen de, o fotoğrafı?
Kim bilir?
Belki de yırtılmıştır,
Ya da
Hiç olmamıştır o soluk kare!


Neredeyim ben nerede?
Zigana,
Belki de Alpler’de!

Her neyse!
Uzun uzun ömürlere,
Sevip de sevilenlere!


10-07-2017-0600

Halil GÖNÜL

Görsel:Pixabay.com

2 yorum:

  1. eski hatıralara bakmak gibisi yok insan eskilere bakınca anıları gözünde canlanıyor daha dün yaşanmış gibi güzel şiir halil abi teşekkürler

    YanıtlaSil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.