Salı, Eylül 19, 2017

Kaşık-15-Veysel'in İş Kazası

“İki kaşığı yan yana olmayacak kocanın, iki kaşığından birini mutlaka kıracaksın!”
BÖLÜM-15

VEYSEL’İN İŞ KAZASI

KAŞIK
"Veysel'in ameliyatı"

            Veysel’in dünyası simsiyah olmuştu son zamanlarda ne yapmalı ne yapmamalı bir türlü net bir şekilde karar veremiyordu; sersem tavuklar gibiydi. Ayakta dolanıyor ama nereye gittiğini bilemiyordu. Bütün umutları yıkılıp bitmek üzereydi. Kendini salıvermemeliydi ama nasıl olacaktı bu iş onu da bilmiyordu artık.
                Başını kaldırdı makinadan, çevresine bakındı bir süre. Herkes bir şeyler yapıyor, hareket ediyorlardı gözlerinin önünde. Kimin ne derdi tasası var hiç de belli değildi. Demek ki herkesin yarası içindeydi ve dışarıdan görünmüyordu. Kim bilir ne derdi olanlar vardır şu insanların içinde ama hiç belli değil; benimki onların çoğunun yanında bir hiç belki de ama bana göre ölüm gibi bir şey, elim ayağım bağlandı, canım kesildi.
"Güvenlik uyarısı"
                Olsun, sonunda ölüm yok ya, gider biri, gelir başka biri diyerek teselli etmeye çalıştı kendini. Daha aklından geçer geçmez ciğerleri sökülüyordu sanki, kıvrandı bir an acıyla ve elindeki bezi sürmeye başladı makinanın gelişi güzel yerlerine. Elinde bir dayanılmaz sızıyla kendine geldi. Kan damlıyordu işaret parmağından.
                Elindeki yağlı bezi doladı telaşla parmağına ve sakin olmaya çalışarak revire gitmeye karar verdi. Giderken de yardımcısına emanet etti atölyeyi. Revirde sağlık memuru karşıladı onu “Hayrola Veysel Usta” dedi gülümseyerek. Veysel asık suratla “hayır, hayır, ne oldu anlayamadın, parmağımdan kan akarken gördüm.” Dedi telaşla.
                “Tamam, tamam aç bakalım ne var görelim” dedi ve elini tuttu Veysel Usta’nın. Açılır açılmaz panikle geriye fırladı sağlık memuru ve bir an durakladıktan sonra “ben doktoru bulup geleyim” diyerek koşturmaca ayrıldı odadan. Doktor yan taraftaki odada olurdu. Telaşla kapıyı tıkladı ve içeriden gelecek sesi beklemeden daldı içeriye telaş içinde doktora: “doktor bey, Veysel Usta’nın parmağı kopmuş, işaret parmağı...” diyebildi nefes nefese.
                Sağlık memuru ve Doktor Veysel’in yanına geçerken “Kopan parça elinde miydi?” diye sordu doktor memura. “Dikkat etmedim diğer eline ama yoktu galiba” dedi ve hızla odaya daldılar. Veysel’in suratı değişmiş ve terlemeye başlamıştı. Hemen ellerine göz attı doktor “Sen koştur atölyeye bak bakalım, bulup gel şu parçayı, acele et hastaneye gideceğiz” dedi sağlık memuruna. “Nerede oldu olay?” diye sordu Veysel’e. “Makinamın başında” dedi Veysel yavaş bir sesle. “Koştur!” dedi tekrar sağlık memuruna.
"Hastane-Acil Servis"
                Araba hazırlanmış yola çıkmak için hareket ettiği anda sağlık memuru göründü atölyenin kapısından elleri havadaydı. “Dur” dedi doktor şoföre. Yan camı açan doktor elini dışarıya uzatmış beklerken yetişen memur parçayı bıraktı avucuna. ” Bir peçete ver ve devam et” dedi tekrar şoföre.
                Hastaneye girip hemen işlemler yapıldıktan sonra ameliyata aldılar Veysel’i tırnağının dibinden kopan işaret parmağının ucunun dikişini yaptılar tekrar yerine. Fazla zaman kaybı yaşanmaması büyük şanstı onun için. Sonuç olumluydu doktorunun dediğine göre. Birkaç gün hastanede kalacak ve taburcu olmasına doktoru karar verecekti.
                                                                         19-09-2017

Halil GÖNÜL

Görsel: Google Görseller



6 yorum:

  1. Değişik bir hikâyeydi. İçim sızladı, çok hassasım ben. Ama anlatımınız çok güzel Halil Bey, kutlarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Evren Hanım,
      Teşekkür ederim, hassasiyetiniz yayınlarınızda da görülüyor, sizden böyle övgü almak beni cesaretlendiriyor.
      Hoşça ve mutlu kalın.

      Sil
  2. diğer bölümü merakla bekliyorum :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kozmetik Psikolojisi,
      Teşekkür ederim, kıymetli yorumunuz için. En kısa zamanda yayınlamaya çalışacağım. :)

      Sil
  3. Okurken ürperdim sanirim ben doktorluk hemsirelik yapamam 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Derya,
      kan gördüğü zaman bayılan tanıdıklarım vardı orta okuldayken, birisi hemşire oldu. Sanıyorum eğitim değiştiriyor bazı duyguları. :)

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.