İnsan ve Hayvan

             

"Sirk Hayvanları"

       Klasik bir soru, “hayvanlarla aramızdaki fark nedir?” 
    Cevabını yapıştırırız hemen “İnsanlar akıllıdır” diye.

            Sirk hayvanlarıyla aramızdaki fark veya benzerlik nedir? Diye bir soran olursa vereceğimiz cevap neler olur acaba. Yadırgar mıyız yoksa; bu ne saçma bir soru? Diye

            İnsanın akıllı olduğu ne derece geçerli acaba? gerçekten akıllı mı, yoksa hayvanlara göre biraz daha gelişmişlik mi söz konusu?                  Biraz demek bazıları için doğru olmayan bir ifade elbette, çoook daha fazla gelişmiş demek daha doğru olacak anlaşılan.

            Evet hayvanlarla hem benzerliklerimiz hem de farklılıklarımız var bu açık. Bence en önemli farkımız hayvanların paraya kıymet vermemesi ve insanların paraya gereğinden fazla kıymet vermesi. İşte bütün mesele bu bence.

            İnsanların her şeyi para etrafında dönüyor ve tüm yaşamı paraya endeksli, hayvanların böyle bir derdi yok halbuki. Paranın dışında beslenme, barınma, eşleşme, yavru sahibi olma yani üreme vb. gibi benzerlikler çoğaltılabilir.

            Kısacası parayla insan denilen canlıyı her türlü bağlayabiliyorsunuz, adına ister yular deyin ister tasma, isterse madalya her ne derseniz deyin para her şeyin merkezinde. 

           Para olmayınca aç kalıyor insan, para olmayınca tedavi olamayıp ölüyor insan, para olmayınca ailesi, çocukları bile horluyor insanı. Para olmayınca parası olanlardan ayrışıyor hakir görülüyor insan. Peki fakir ve zengin insan arasındaki fark bu kadar büyük mü? Para maymun ediyor insanı, kılıktan kılığa sokuyor bir ömür boyu.

            Karnını doyuruyor, daha fazla para istiyor, daha fazla oluyor; daha da fazla olsun istiyor, başkalarından çalıyor, kandırma demek biraz tuhaf kaçacak biliyorum ama maalesef kandırılıyor insanlar ve cebindeki para bir şekilde çalınıyor kendileri hiç farkına varmadan. Dolayısıyla kendi elleriyle cebindeki parayı teslim ettiği için karşısındakine, ortada bir suç unsuru da oluşmuyor.

            Gelelim sirk hayvanlarıyla durumumuza:

            Bilirsiniz sirk hayvanları insan denilen akıllı olduğunu düşünen hayvanlar tarafından eğitilirler bir şekilde, acılı veya acısız olarak. Bir süre sonra öğrendiklerini çıkarlar sirkte seyircilere sergilerler, yani sergilettirilirler. Ödül esasına göre eğitilmişlerdir, başarınca ödüllerini alırlar eğitmenlerinin elinden. 

              Bu kadardır kazanımları, durun durun var daha kazanımları, en azından bol yiyecekleri vardır, aç kalma riskleri ortadan kalkmıştır, soğukta ayazda veya yırtıcılara karşı korunurlar, yırtıcı riski yoktur sağlıkları için.

            Hastalandığında veterinerleri hazırdır. Ancak sirkte sergileyebildikleri sürecedir garantileri, sakatlanma veya işe yaramalarında bir aksaklık oluştuğunda tek taraflı fesih söz konusudur anlaşmada.

            İnsanlarda eğitiliyorlar en az 20 sene çoğu alanlarda zorlu eğitimler devam ediyor gece gündüz. Yaşamın her türlü zorluğuna göğüs gererek devam ediyor insan bu eğitime. Eğitimi sonunda diğerlerine rağmen biraz daha fazla para kazanıp hayatını daha rahat sürdürebilmek için. Ailesi içinde geçerli elbette. Eğitimli insan mutlaka bir iş yerinde çalışıyor, bazıları da kendi işyerini açarak başka insanları çalıştırıyor.

            “Akıllı insan parayı çalıştırır parayla para kazanır, akılsız insan emeğini satar para kazanır.” Sözünü ilk duyduğumda bir tuhaf hissetmiştim. Ne kadar akılsız olduğumu düşünmüştüm ilk seferinde ve zamanla alıştım akılsızlığıma.  Parayı çalıştıramadığım için demek ki akılsızdım, akılsız olduğum için emeğimi satarak geçimimi temin ediyordum. Emeğe de değer veren varsa eğer, eh işte hasbelkader üç beş kuruşluk pazarlık gücü elde edilebilirse büyük avantaj olarak bakılırdı meseleye.

            Dünyanın sorumluluğunu yüklenip, dünya kadar riski omuzlayıp sıvıyorsun paçaları, dereyi geçmeye çalışıyorsun ayıya dayı diyerek, ayı sırtından attığı anda bir hiç oluveriyorsun.

            Durumdan öyle anlaşılıyor ki sirk hayvanlarından hiç de farklı çok fazla bir şeyimiz yok. Var mı yoksa? Var elbette biz insanız, akıllı insanız hem de, bazılarımız çok daha akıllı ki başkalarını göz göre göre kazıklayabiliyor ve kandırabiliyor; hiç kimseyi üzüp, gücendirip darıltmadan ellerinde avuçlarında ne var nesi yok aldığı halde kimsenin gıkı çıkmıyor. 
            Akıllılık diye buna derim işte ben(!)

            Bir türlü akıllanamayacağım ben, umudum yok artık.

                                                                                                                      12.12.2017

                                                                                                                      Halil Gönül

Görsel: Google Görseller