Çıtır Erik ve Çıtır Kız-3-Çıtır Kız

Kantinde

Çıtır Kız

                Yoldan ulaşamayacağım kesindi. Taşlasam bahçeye düşecek düşen erik. Bahçeye yoldan girmenin bir yolu yok, tel çit var dikenli tellerden ve dikenli orman üzümü de sarmış her yanı. Tek çare kalıyordu geriye, içeriye girip ağaca çıkmaktı.

                Evlerinin önünde kocaman azman bir köpekleri olurdu her zaman. Köpek beni parçalardı habersiz girersem.
             Gözümü kararttım taş attım damlarının üstüne. İlk atışımda kimse çıkmadı kapıya ama devam ettim atmaya. Toprak örtüydü evlerinin üzeri. Dördüncü müydü, beşinci miydi attığım yumruk gibi taşlar “Eyyy, kim o?” diyen bir ses duydum. Eriğin sahibinin karısıydı. Adam aksiydi ama karısı insan canlıydı, sıcakkanlı ve sevecendi beni eskiden severdi.

                Ben de ses verdim “benim, yaramaz çocuk” deyince hemen indi aşağıya, şaşırmıştı beni görünce. Köpeği tuttu “ge yavrım ge” dedi elini sallayarak. Gülümsüyordu bana sevecen ve şefkatle bakarak.

                Hâl hatır sormayı akıl edemedim heyecanımdan direk lafa girdim, kocası duymadan halletmek istiyordum çıtır erik işini. “Teyze bana çıtır can erikten lazım, bir tane bile olsa ben razıyım.” Dedim gözümü diktim çıtır erik ağacına. Kadıncağız daha da şaşırdı ve hiç beklemeden “aha yavrım ağeç, git topla hemen” dedi. Lafını bitirmeden, ben eriğin dibindeydim zaten.
                Nasıl tırmandığımı hatırlamıyorum bile ağacın tepesindeydim. Ceplerime doldurdum çıtırlarından beş on tane. Hemen inip teyzenin elinden öptüm “anamın, babamın selamı var sizlere, çok selam söylediler” diyerek gönlünü almaya çalıştım aklım sıra. Yalan söylemiştim.
                Çıtır erikleri kimseye göstermedim. Sıcakta suyunu kaybetmesin diye de serin bir yere sakladım evde. Sabahleyin uykusuz uykusuz kalktım ve amcama gideceğimi söyledim. Babamın bir gün izin verdiği yalanını uydurdum ve geriye döndüm tekrar çıtır eriklerimle birlikte.

                Pazartesi okula gittim çıtır erikler yanımda. Çıtır erik kadar çıtır olan yeşil gözlü kızın etraflarında dolanmaya başladım beni fark etsin diye. Arada kantinin önüne gidiyordum, kız sık sık kantine gittiği için. Bir gazoz parası biriktirebilmiştim aylardır. Bir cebimde gazoz parası diğer cebimde çıtır erik avuçlarımın içindeydi. Ben titriyordum heyecandan. Yanına yakınlaştıkça ayaklarımın canı kesiliyor gibi oluyordu ve sakır sakır titremeye de başlamıştım. Bacaklarım birbirine vurmaya başlamıştı.
                Zor bela son derse girmeden önceki teneffüste gözlerimi yumdum yanına doğru yürümeye karar verdim. Okulun sağ köşesine yaslanmış öylesine ayakta duruyordu mahzun mahzun. Fazla arkadaşı olmazdı yanında genellikle yalnız görürdüm. Yine yalnızdı işte. Yürürken bir oğlana çarptım kazayla “önüne baksana ayııı” diye bağırınca açıldı gözlerim, baktım bana vuracak kolunu kaldırmış, eğilerek kaçmaya çalıştım. İri yarıydı beni yakalasa suyumu çıkarırdı, kendi suyumun çıktığına üzülmezdim de çıtır çıtır eriklere olurdu olan. Çok üzülürdüm.

3/6

Devam edecek.

1/6'ya dön...

Görsel: Google Görseller